Industrie nieuws

Precisie-roestvaststalen strip kan tijdens de productie of verwerking last krijgen van koudscheuren, vaak als gevolg van een combinatie van factoren. Hier volgen enkele veelvoorkomende oorzaken: Materiaalsamenstelling: De chemische samenstelling van roestvrij staal beïnvloedt de taaiheid en scheurweerstand. Een onjuist gehalte aan legeringselementen kan de brosheid tijdens koudvervormen vergroten, wat kan leiden tot koudscheuren.

Het verbeteren van de corrosie- en oxidatieweerstand van roestvrijstalen folie wordt doorgaans bereikt door de legeringssamenstelling, oppervlaktebehandeling of warmtebehandeling te wijzigen. Hieronder volgen enkele veelgebruikte methoden:

202 en 304 roestvrijstalen platen zijn twee veel voorkomende roestvrijstalen materialen. Hun belangrijkste verschillen liggen in hun samenstelling, eigenschappen en toepassingen. Hieronder vindt u een gedetailleerde vergelijking:

De belangrijkste oppervlaktebehandelingsmethoden voor warmgewalste roestvrijstalen spiraal zijn als volgt: Beitsen: Deze chemische reactie verwijdert aanslag, roest en andere onzuiverheden van het roestvrijstalen oppervlak, wat resulteert in een glad oppervlak en verbeterde corrosieweerstand.

De kwaliteit van 316 roestvrijstalen strip kan over het algemeen worden beoordeeld aan de hand van de volgende aspecten: 1. Analyse van de chemische samenstelling De belangrijkste elementen van 316 roestvrij staal zijn ijzer, chroom (Cr), nikkel (Ni), molybdeen (Mo) en koolstof (C). Een belangrijk kenmerk van roestvrij staal 316 is het hoge molybdeengehalte (Mo), doorgaans tussen 2% en 3%.

Het testen van de chemische samenstelling van 321 roestvrijstalen spoelen op naleving van de normen vereist doorgaans chemische analyse. Hieronder volgen enkele veelgebruikte testmethoden: 1. Spectroscopische analyse Principe: Röntgenfluorescentie (XRF) is een niet-destructieve elementaire analysemethode. Het stelt een monster bloot aan röntgenstraling, waardoor de fluorescentie-emissie van elementen in het monster wordt gestimuleerd. Spectroscopische analyse bepaalt vervolgens het elementaire gehalte.