Hoe te detecteren of de chemische samenstelling van 321 roestvrijstalen spiraal aan de norm voldoet

Het testen van de chemische samenstelling van321 roestvrijstalen spoelenvoor naleving van normen is doorgaans chemische analyse vereist. Hieronder volgen enkele veelgebruikte testmethoden:

1. Spectroscopische analyse

Principe: Röntgenfluorescentie (XRF) is een niet-destructieve elementaire analysemethode. Het stelt een monster bloot aan röntgenstraling, waardoor de fluorescentie-emissie van elementen in het monster wordt gestimuleerd. Spectroscopische analyse bepaalt vervolgens het elementaire gehalte.

Toepassing: XRF kan snel en nauwkeurig de belangrijkste legeringselementen in roestvast staal detecteren en deze vergelijken met standaardsamenstellingen om te bepalen of de chemische samenstelling van roestvast staal 321 aan de eisen voldoet.

2. Spectroscopische boogmethode

Principe: Plasmaspectroscopie maakt gebruik van plasma op hoge temperatuur om elementen in het monster te exciteren, waardoor ze specifieke spectraallijnen uitzenden, waardoor het type en de concentratie van het element kunnen worden bepaald.

Toepassing: Deze methode biedt een hoge gevoeligheid en nauwkeurigheid voor meerdere elementen in roestvrij staal, waardoor een gedetailleerde analyse van de chemische samenstelling van het monster mogelijk is.

3. Chemische titratie

Principe: Een monster wordt opgelost en in reactie gebracht met een chemisch reagens met een bekende concentratie. De tijdens het titratieproces waargenomen veranderingen maken het mogelijk de inhoud van een specifiek element te bepalen. Chloor, fosfor en zwavel kunnen bijvoorbeeld vaak worden bepaald met behulp van titratie. Toepassing: Deze methode is geschikt voor het detecteren van bepaalde elementen in roestvrij staal, maar vereist relatief delicate experimentele procedures.

4. Verbrandingsmethode

Principe: Bij deze methode wordt een monster verbrand, waarbij de koolstof en zwavel daarin reageren met zuurstof, waardoor koolstofdioxide en zwaveldioxide ontstaan. Door de hoeveelheden van deze gassen te meten, worden het koolstof- en zwavelgehalte bepaald.

Toepassing: Geschikt voor het detecteren van het koolstof- en zwavelgehalte in roestvast staal.

5. Chemische oplossing en chromatografie

Principe: Het roestvrijstalen monster wordt opgelost in een geschikt zuur of oplosmiddel en de resulterende oplossing wordt geanalyseerd met behulp van gaschromatografie of vloeistofchromatografie om het gehalte aan sporenelementen in het monster te bepalen.

Toepassing: Deze methode biedt uiterst nauwkeurige analyses voor het detecteren van sporenelementen in roestvrij staal.

6. Spectroscopische emissiemethode

Principe: Een spectroscopische emissiefotometer wordt gebruikt om metalen elementen te analyseren. Een vlam of elektrische boog op hoge temperatuur wekt het metalen element op, waardoor het specifieke spectrale golflengten uitzendt. De intensiteit van de emissie wordt gemeten door een fotometer om het elementaire gehalte te bepalen.

Toepassing: Veel gebruikt om het gehalte aan legeringselementen in roestvast staal te bepalen.

7. Microanalysemethode

Principe: Rasterelektronenmicroscopie gecombineerd met energiedispersieve spectroscopie (EDS) maakt observatie met hoge resolutie van het oppervlak van roestvrij staal en gelijktijdige detectie van de verdeling van oppervlakte-elementen mogelijk.

Toepassing: Geschikt voor het analyseren van de lokale samenstelling en microstructuur van roestvrij staal, vooral wanneer het monsteroppervlak onzuiverheden bevat of aanzienlijke veranderingen vertoont.

Teststappen:

Monstervoorbereiding: Verzamel het monster en voer indien nodig de juiste verwerking uit.

De juiste testmethode selecteren: Selecteer de juiste analysemethode op basis van het te testen element en de vereiste nauwkeurigheid.

Vergelijkingsnorm: Vergelijk de testresultaten met de chemische samenstellingsnorm voor 321 roestvrij staal. Volgens GB/T 4237-2015 en andere relevante normen zijn de belangrijkste componenten van roestvrij staal 321: koolstofgehalte (C) ≤ 0,08%, zwavelgehalte (S) ≤ 0,03%, fosforgehalte (P) ≤ 0,045%, chroomgehalte (Cr) 17-19%, nikkelgehalte (Ni) 9-12%, titaniumgehalte (Ti). ≥ 5 × C%, met andere sporenelementen gecontroleerd.

Conclusie: Via bovenstaande chemische analysemethoden is het mogelijk om nauwkeurig te bepalen of de chemische samenstelling van321 roestvrijstalen spoelenvoldoet aan de standaardeisen. Deze methoden moeten meestal in een laboratorium worden uitgevoerd en moeten door professionals worden uitgevoerd om de nauwkeurigheid van de resultaten te garanderen.